تعریف ورزش همگانی

تعریف ورزش

در فرهنگ نفیسی , ورزش در لغت , رسم , دستور , عادت , شغل , کار , عمل , صفت , سعی و کوشش و جهد , فایده , حاصل و منفعت و پرهیز و اجتناب و زهد آمده است و در اصطلاح , به معنی ریاضت و حرکات و اعمال مخصوص است که برای قوت اعمال بدنی , همه روزه آن را به جای می آورند .

در فرهنگ برهان قاطع , ورزش را بر وزن لرزش به معنی ملکه کردن و ورزیدن است .در فرهنگ معین , ورزش اجرای مرتب تمرین های بدنی به منظور تکمیل قوای جسمی و روحی آمده است

در فرهنگ عمید , ورزش به معنای ورزیدن و حرکت دادن پیاپی اعضای بدن برای تقویت اعصاب و عضلات و هرگونه عمل و حرکتی که برای تقویت اعضاء به منظور تندرستی به تنهایی یا  دسته جمعی انجام داده می شود , می باشد .

ورزش

اسم مصدری است از فعل ورزیدن که به طور کلی به معنی عمل کردن , انجام کار پیاپی , به کارگماری فکری و جسمی و یا اجرای مرتب تمرینات بدنی به منظور تکمیل قوای جسمانی و روحی‌ستَورزش همگانی، به عنوان برنامه‌ها و فعالیت‌های جامع و گسترده برای همه‌ی سنین، هر دو جنس و افراد، نژادها و مذاهب با توانایی مختلف تعریف شده است. حوزه‌ی ورزش همگانی شامل فعالیت بدنی، فعالیت اوقات فراغت، فعالیت‌های تفریحی، ورزش‌ها و بازی‌های بومی محلی و فعالیت حین سفر (گردشگری و طبیعت‌گردی) است که به صورت چتری روی حوزه‌های مختلف ورزش تمرکز دارد.

ورزش همگانی، یعنی ورزش برای همه، فعالیت‌های جسمی اعم از بازی‌های غیرمنظم و خودجوش بومی تا تمرین‌های بدنی منظم را در بر گرفته و شامل ورزش صبحگاهی، فعالیت در پارک‌ها و فضای باز، کوهپیمایی یا کلاس‌های آمادگی جسمانی شده و عموماً به ورزش‌های گروهی غیر رقابتی و بدون هزینه یا ارزان‌قیمت اطلاق می‌شود.

ورزش همگانی بسیاری از گروه‌های قومی و نژادی سراسر جهان شامل گروه‌های اجتماعی، از جمله دانش‌آموزان، دانشجویان، نظامیان و کارکنان و کارگران و افراد با هر سطح توانایی مالی، فقیر یا ثروتمند، و همچنین گروه‌های هدف از جمله کودکان، زنان، سالمندان، افراد ناتوان و بیمار و افراد بدون تحرک را دربر می‌گیرد. ورزش همگانی همه‌ی افراد جامعه را دربر می‌گیرد که ورزش را به خاطر کارکردهای مثبت آن از نظر جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی انجام می‌دهند.

پروفسور کن هاردمن، استاد دانشگاه منچستر انگلستان و عضو شورای ورزش اروپا، ورزش همگانی را این گونه تعریف می‌کند: «ورزش همگانی در واقع شکلی از فعالیت‌های جسمانی است که سلامت بدنی را بهبود می‌بخشد و روابط اجتماعی را شکل می‌دهد یا منجر به نتایجی از مسابقات در همه‌ی سطوح می‌شود.»

بر اساس تعریف‌های کارشناسان کمیته‌ی بین‌المللی المپیک، ورزش همگانی فعالیتی است که قدرت و برتری را به انسان بازمی‌گرداند و موجبات رشد و گسترش سلامتی را فراهم آورده و آمادگی و احساس خوب بودن را با فعالیت‌های ورزشی به مردمی که می‌توانند به آن عادت کنند، در هر سن، جنسیت، نگرش و شرایط اقتصادی و فرهنگی (محلی یا منطقه‌ای) می‌چشاند. (اندام و همکاران، 1393).

یوکاووی (1) (2002) از دیگر نظریه‌پردازان عرصه‌ی ورزش بیان می‌کند ورزش همگانی یعنی لذت، رضایت، آرامش، تعادل، تسلط، موفقیت، تهییج، نشاط، دوستی، آشنایی، بازی جوانمردانه، ادراک، رشد و تکامل، سلامتی، آمادگی جسمانی و خوب بودن.

از دیدگاه یورگن پالم (2) (2002) نظریه‌پرداز عرصه‌ی ورزش، منظور از ورزش همگانی، تأمین سلامتی و بهبود زندگی همه‌ی انسان‌ها با ورزش و با کم‌هزینه‌ترین برنامه‌هاست.

از دیدگاه کیم (3) (1999) ورزش همگانی فعالیتی است که نیاز به مهارت خاص یا اراده‌ای قوی ندارد و هر کسی می‌تواند با توجه به علاقه‌مندی و هدف مورد نظرش برای بهتر شدن در آن شرکت کند. (کارتاکولیس، (4) 2002)

کارل سون (5) (2000)، نظریه‌پرداز ورزشی، ورزش همگانی را شرکت در ورزشی می‌داند که انسان آن را آزادانه انتخاب کرده باشد.

تروجر، (6) رئیس کمیسیون ورزش همگانی کمیته‌ی بین‌المللی المپیک معتقد است ورزش همگانی حرکتی است که بتواند در حد ممکن انگیزه‌ی ورزش کردن را در همه‌ی مردم و در همه‌ی اوقات زندگی‌شان به وجود آورد (ساولا، (7) 2005).

ریچارد مول (8) (1997) نیز ورزش همگانی را پرداختن به مجموعه‌ای از فعالیت‌های ورزشی ساده و کم‌هزینه، بدون رسمیت، فرح‌بخش و بانشاط می‌داند که امکان شرکت در آن‌ها برای همه‌ی افراد وجود داشته باشد.

در تعریف دیگری، ورزش همگانی به فعالیت‌های ورزشی گوناگون گفته می‌شود که در بیرون از ورزشگاه‌های رسمی که مقررات سخت و دست‌و پاگیر دارند و به دور از چشم تماشاگران متعصب، در کمال آزادی و سادگی برگزار می‌شود (پرییرا، (9) 2002).

مفهوم «sport for all»

رایج‌ترین تعریف بین‌المللی برای ورزش همگانی عبارت «sport for all» یا ورزش برای همه است که در بسیاری از کشورهای دنیا پذیرفته شده است. این عبارت از اولین بار شورای اروپا در سال 1966 استفاده کرد (شورای ورزشی آنتاریو، 2001).

از دیگر اصطلاحات بین‌المللی معادل ورزش همگانی می‌توان به Generl Sport For Everybody, Community Sport, Mass Sport, Recreational Sport, Sport اشاره کرد.

تعریف ورزش همگانی (SFA)، به بیان پیر دوکوبرتن «همه‌ی ورزش‌ها برای هر کس، «All Sports For Everybody» به 92 سال قبل برمی‌گردد؛ اما در آغاز قرن بیستم از واژه‌ی ورزش همگانی دو معنی مجزا می‌توان استباط کرد. در مفهوم اول، یک حس عمومی وجود دارد که هر کس باید به ورزش مورد علاقه‌ی خود دسترسی داشته باشد. ورزش باید به طور رایگان در اختیار همه گذاشته شود، اما حس دومی نیز وجود دارد که به طور مستقیم با عبارت «هر کسی» ارتباط دارد.
در حقیقت هر فرد یا همه‌ی افراد باید در ورزش شرکت کنند. ورزش همگانی، شرکت در ورزش در هر مکان و هر زمان را نیز شامل می‌شود. بنابراین حس عمومیت دستیابی و شرکت در انواع ورزش‌ها و در هر مکان و زمان به طوری که هر کس به ورزش مورد علاقه‌ی خود به طور رایگان یا کم‌هزینه دسترسی داشته باشد، در ذهن ایجاد می‌کند.

مفهوم دوم ورزش همگانی همچنین با هر فرد یا همه‌ی افرادی که در ورزش شرکت می‌کنند، ارتباط دارد؛ بنابراین بسیاری از گروه‌های قومی و نژادی سراسر جهان شامل گروه‌های اجتماعی، از جمله دانش‌آموزان، دانشجویان، نظامیان و کارکنان و کارگران و افراد با هر سطح توانایی مالی، فقیر یا ثروتمند، و همچنین گروه‌های هدف از جمله کودکان، زنان، سالمندان، افراد ناتوان و بیمار و افراد بدون تحرک را دربر می‌گیرد.

ورزش همگانی همه‌ی افراد جامعه را دربر می‌گیرد که ورزش را به خاطر کارکردهای مثبت آن از نظر جسمی، روانی، اجتماعی و معنوی انجام می‌دهند. (میرزمانی، 1390).
 

نمایش پی نوشت ها:

1. Ukkavi.
2. Jurgen Palm.
3. Kim.
4. Kartakoullis.
5.Carlson.
6. Trojer.
7. Savola
8. Richard Mole.
9. Pereira.
 

منبع مقاله :

یزدانی، مجتبی؛ (1395)، ورزش و مدیریت جهادی، تهران: تیسا، چاپ اول